Të dashur delegate dhe delegatë të Kuvendit Kombëtar të Partisë Demokratike,
Të nderuar miq dhe të ftuar,
Zonja dhe zotërinj,
Jam i lumtur te jem me ju sot, ne kuvendin me te madh dhe demokratik te historise se kombit tone. Kam nderin te përshëndes mbi 7500 delegate nga e gjithe Shqiperia si dhe miqtë dhe të ftuarit tanë, ne kuvendin e Bashkimit, kuvendin e Përtëritjes, Kuvendin e Nisjes së re.
Ky është takimi i parë në këto përmasa i ekipit të madh drejtues të Partisë Demokratike, duke filluar me kryetarin e seksionit me të vogël e më të largët e duke përfunduar me Kryetarin e Partisë.
E kemi thënë, e kemi vendosur sëbashku dhe duam të mbetet e gdhendur në murin e vlerave tona se: Partia Demokratike janë demokratët, është anëtarësia!
Të gjithë jemi aksionerë të barabartë në këtë organizatë të lirë e të madhe politike.
Ajo që na ka mbledhur dhe na mban të bashkuar në këtë shtëpi politike është piksëpari dashuria për Shqipërinë, pasioni për të shërbyer përparimin, begatinë dhe integrimin e saj në Europë me idetë dhe vlerat tona që na dallojnë si parti popullore e qendrës së djathtë.
Jemi shumë, por “bashkë jemi më shumë”.
Kjo është një shprehje e vjetër shqiptare, shumë e bukur dhe shumë e thellë në kuptimin e saj, që më vjen ndërmend tani, teksa kam privilegjin të shoh dhe të shijoi nga kjo foltore këtë prani të gjerë, këtë pamje të mrekullueshme të bashkimit, këtë manifestim të çiltër të gëzimit dhe entuziazmit tuaj.
Ky entuziazëm është pasqyra më domëthënëse e një zhvillimi të ri, e një shprese të re, që është rindezuar dhe ka përfshirë demokratët në mbarë vendin.
Partia Demokratike ka dalë nga shoku i humbjes së vitit të kaluar. Partia Demokratike është ringritur.
Njezet e kater vjet me pare ne shqiptaret shkruam nje nder faqet me te ndritura te historise tone. Ne iniciuam procesin e pakthyeshem te Shqiperise se Lire dhe Demokratike. Ne mbyllem kapitullin qindra vjecar te dhunimit te te drejtave tona dhe iu bashkuam udhetimit te kombeve te lira te botes.
Ishte vershimi i nje populli qe nuk pranonte dhunimin, diktatoret dhe ideologjite e se keqes. Ishte deshira shekullore per te jetuar te lire, per t’u ndjere zot te fateve tona. Nga kjo levizje mbarepopullore u krijua Partia Demokratike. Pak parti i kane rrenjet ne mobilizimin me te madh te lirise dhe ndryshimeve demokratike ne historine e vendit tone.
Ne krenohemi me kete gjenezë. Partia Demokratike ka hedhur themelet e te gjitha proceseve modernizuese postkomuniste. Ne hodhem bazat e drejtesise, prones, sipermarrjes, levizjes se lire, rilindjes perendimore te vendit. Me vetedije ne ndryshuam trajektoren historike te kombit dhe aderuam ne vlerat mijëra vjecare te qytetërimit perendimor qe shenjterojne lirite civile, politike, ekonomike dhe sociale te shqiptareve.
Në këtë rrugëtim ne mbruajtëm traditen tone, filozofine e ekzistences politike, te shkuaren, te sotmen dhe te ardhmen e aksionit tone politik.
Kuvendet e mëparshme qëndojnë prara nesh si majat më të larta ku ka kaluar historia e Partisë Demokratike.
Ky i sotmi është një Kuvend që ka disa veçori në krahasim me ta.
Verën e vitit të kaluar, me vizionin largpamës dhe të përgjegjshëm për të hapur një cikël të ri, me drejtues dhe drejtim të ri në jetën e kësaj force politike, lideri historik Sali Berisha dha dorëheqjen si kryetar i saj.
Anëtarësia e gjerë zgjodhi për herë të parë me parimin një anëtar një votë kryetarin e ri.
Për mua ka qenë dhe është nder dhe përgjegjësi e madhe të marr drejtimin e një partie që ka shkruar faqet me të ndritura të demokracisë së re shqiptare, që ka lindur në flakën e idealeve pa mort të Lëvizjes Demokratike të Dhjetorit 1990, që ka patur në krye që në orët e para studentë dhe intelektualë flamurtarë, ku spikat prijësi dhe tribuni legjendar i lëvizjes studentore, Azem Hajdari, që është drejtuar në dy dekada trasformimesh e sfidash të mëdha nga Sali Berisha, personaliteti politik më i shquar që ka nxjerrë kjo forcë politike dhe Shqipëria e re demokratike.
Jam i vetëdijshëm se çfarë do të thotë të marrësh stafetën e kësaj historie në kohë të vështira. Por jam i vendosur dhe plot besim që bashkë me gjithë demokratët nga më i vjetri te më i riu, bashkë me qytetarët dhe zgjedhesit shqiptarë, të shkruajmë një histori të re suksesi të Partisë Demokratike për të mirën e Shqipërisë dhe gjithë shqiptarëve.
Partia Demokratike është sërish në qendër të skenës dhe zhvillimeve politike në vend, e përgatitur të shënjestrojë objektivin e rikthimit parti e parë, parti fituese.
Ka dalë dhe është ringritur Partia Demokratike nga humbja, jo si nga një ëndërr e keqe, jo si me magji, por duke menduar, duke reflektuar, duke analizuar, duke diskutuar, duke debatuar, duke venë gishtin me realizëm tek mangësitë dhe gabimet e saj, duke u përballur me qeverinë më antidemokratike që vendi ka njohur në 23 vitet e demokracisë, duke luftuar për vlerat dhe për ligjin, duke shikuar përpara.
Lidhja misionare më te ardhmen ka qenë dhe është vendimtare për të mbledhur e çliruar energji të reja, për të rifituar vetedijen dhe besimin e misionit, për të dalë sërish në ballë dhe për të udhëhequr shpresën e re të shqiptarëve.
Historia peshon në kujtesën dhe krenarinë tonë .
Arritjet peshojnë në përvojën tonë.
Mangësitë dhe gabimet peshojnë në vetëdijen dhe vendosmërinë tonë për t’u korrigjuar e përmirësuar.
Të gjithë këto shkrihen në një tek përgjegjësisë jonë politike për synimet dhe objektivat që kemi përpara.
Qeverisja tete vjecare e demokrateve – retrospektive
Për dy mandate shqiptaret na besuan qeverisjen. Ne morem pushtetin e nje vendi te zhytur ne korrupsion, si ne qeveri dhe ne bashkite kryesore. Ne 2005 bandat me te medha kriminale ishin terrori i qytetareve, vendi kishte dale nga aksi i integrimit Europian dhe ekonomia renkonte nga monopolet. Qeveria i kishte zene shqiptaret prej fyti, i kishte mbytur me taksa dhe me klientelen e saj politike.
Partia Demokratike ktheu vendin ne rrugen e mireqenies dhe Europes. Në dritën e fakteve të pamohueshme, tetëvjeçari i qeverisjes sonë mbetet periudha e një ndryshimi të madh dhe të pakrahasueshëm në të gjithë treguesit e zhvillimit të vendit. Kjo ka qene periudha e veprave të mëdha që do t’iu sherbejne brezave, siç është rruga e Kombit dhe infrastruktura e re rrugore, periudha e një progresi historik në integrimin euroatlantik të vendit, që u kurorëzua me hyrjen në NATO, me heqjen e vizave për shqiptarët, me plotësimin e kritereve të marrjes së statusit të vendit kandidat në BE, i vonuar pa nevojë në kulisat politike të Partisë Socialiste. Ne demokratët jemi krenarë për këto arritje madhore. Jemi të bindur se gjithë shqiptarët i çmojnë e do t’i çmojnë gjithmonë sepse vërtetë kanë vulën e qeverisjes së Partisë Demokratike por i përkasin Shqipërisë, mbarë qytetarëve të saj dhe brezave.
Ne e evokojmë tëtëvjeçarin e qeverisjes tonë jo se kemi kulte, por kemi dhe dëshirojmë të kultivojmë kulturën e ruajtjes së asaj që është bërë mirë, të korrigjimit të asaj që është bërë keq, të përmirësimit dhe reformave të pandërprera.
Qeveria e Partisë Demokratike dhe koalicionit të qendrës së djathtë zhvilluan në 23 qershor 2013, zgjedhje të standarteve europiane. Ranë poshtë të gjitha fushatat viktimizuese, të shpifjeve dhe propagandës së shfrenuar të ish-opozitës se u cënohej vota. Zgjedhjet provuan të kundërtën. Pas humbjes së zgjedhjeve ne bëmë kalimin demokratik të pushtetit në duart e shumicës së majtë.
Analiza e humbjes
Prej rreth nje viti demokratet anembane vendit analizuan faktoret e humbjes. Ne nxitem lirine e mendimit si nje faktor bazik drejt se vertetes. Një analizë që do të fokusohej vetëm të shkaqet e jashtme do të ishte e demshme. E padrejtë do të kishte qenë edhe analiza që rrëmon papushim në shkaqet e brendshme duke injoruar ndikimin e faktoreve te jashtëm. Kerkuam te ishim te ndershem dhe te drejte ne analizat tone të cilat nuk patën për qellim te godasim koleget, por te evidentojme problemet, nuk patën qëllim të gjejme koka-turku sepse kjo nuk është në filozofinë tone. Duam te jemi te ndershem me veten, koleget dhe kundershtarin.
Në dritën e qeverisjes njëvjeçare te koalicionit te majte tashmë ka dalë në pah pesha e premtimeve false te kundershtareve. Genjeshtrat elektorale te PS-së, një realitet i pranuar tashmë edhe nga zgjedhësit e majtë, na kane lejuar të gjejmë ekulibrin e duhur në analizat tona, duke vlerësuar drejt çfarë ka qenë qëndrim kritik ndaj qeverisjes tonë dhe çfarë ka qenë mirëbesim njerëzor nga ana zgjedhësve.
Mijëra qytetarë, që janë joshur e mashtruar nga premtimet e legalizimeve falas, të shërbimit shendetësor falas, të listës së gjatë të lehtësimeve për njerëzit në nevojë, e tjerë e tjerë, sot ndihen të genjyer.
Manipulimi i zgjedhësve, shit-blerja masive e votes dhe efektet e krizes globale ndikuan ne rezultatin zgjedhor.
Por rezultati do ishte tjeter, nese ne do ishim treguar me te vendosur, me te bashkuar dhe me te perkushtuar ne betejen elektorale. Ne nuk shfrytezuam potencialin tone real.
Ne bisedat e hapura me demokratet anembane vendit, në liri të plotë, me përgjegjësi dhe te vetëdijshem per rolin e te vertetes, ne analizuam cdo detaj te ecurise tone. Në te gjithë piramidën partiake, që nga seksioni më i thjeshtë, në kuvendet e degëve, në forume, në komunikim te vazhdueshëm me qytetarët, ne kemi kerkuar se çfarë ka shkuar dhe nuk ka shkuar mirë në qeverisjen tonë, pse e morëm ate rezultat zgjedhor.
Demokratët kanë folur për këto shkaqe dhe janë dëgjuar. Ne kete kontekst une po rradhis disa prej përfundimeve tona.
Thelbesore mbetet distanca e krijuar me qytetarin, distanca me bazen e partise.Nje pjese e perfaqesuesve tane ne qender dhe ne periferi u lodhen nga qeverisja. Disa u ndjene teper te rendesishem per te degjuar qytetaret, per t’u marre me problemet e njerezve apo/dhe fushatat elektorale.
Qeveria investoi për vepra të mëdha por disa nga përfaqësuesit tanë fjetën mbi dafina. Disa harruan se midis veprave me dobishmeri publike dhe qytetarit me problemet e tij personale, ka nje hapësirë të gjere ku perfaqesuesit tane duhet te sherbenin me devotshmeri. Lidershipi demokrat duhet te ishte gjithnje aty ku është jeta e njërëzve, aty ku është problemi i pazgjidhur, aty ku është papunësia, varfëria, përmbytja, shkelja e ligjit, diferencimi shoqëror, e te tjerë. A kemi qene gjithnje ne lartesine e duhur? Në mbledhje dhe konferenca të ndyshme janë përmendur raste ekstreme kur të zgjedhur të caktuar të Partisë Demokratike nuk janë parë asnjëherë në zonë gjatë katër viteve të legjislaturës se shkuar.
Në ngjashmëri me indiferencën e të zgjedhurve, drejtorë dhe zyrtarë vendorë janë sjelle ne kundershti te plote me parimet dhe moralin e Partisë Demokratike. Njerezit trokisnin per halle, disa prej nesh mbanin sehir nga xhamat e zyrave dhe makinave, duke i shërbyer rehatisë te tyre personale. Këtu nuk është fjala vetëm për distancën fizike me njerëzit, por më keq akoma, për të jetuarit në nje bote paralele me qytetarët, deri në moskuptim te tyre. Kjo është distanca që nuk lejon të zgjedhurit te kuptojne hallet, gjendjen shpirterore te njerëzve dhe shoqërisë, mendimet e tyre për zhvillimet politike. Kjo në fakt është distanca e deformimit dhe asgjësimit të politikës.
Qarkullimi i elitave dhe i zyrtarëve politikë në kuvend dhe në qeverisje u ngadalësua gjatë mandatit të dytë. Këtu nuk kam parasysh qarkullimin si qëllim në vetvete por qarkullimin e përligjur nga perfomanca e dobët. Keshtu nisi nje zvetënim i shtuar në disa nivele dhe agjenci të qeverisjes, përfshirë zyrtarë politikë në rrethe dhe në qarqe.
Sundimi i ligjit çaloi në disa sektorë të rendësishëm të jetës publike sidomos nga fundi i mandatit të dytë. Kthimi i pronave nuk ruajti ritmet e parashikuara, legalizimet gjithashtu. Rastet e mitmarrjes, abuzimeve dhe korrupsionit që sipas demokratëve erdhën duke u shtuar me kalimin e kohës, kompromentuan besueshmerine e premtimeve tona në sytë e publikut.
Rastet e arrogancës apo shpërfilljes ndaj situatës ku u gjend një pjesë e sipërmarjes së lirë në vend për shkak të efekteve të krizës globale nuk ishin sjellje të kostumit tonë politik si parti e nismës së lirë.
Fushata jonë elektorale u foli me shumë masave sesa individëve. Nje një numër jo i vogël i kandidatatëve tanë të siguruar nepër lista nuk i dhanë rëndësinë e duhur punës derë me derë, por u mjaftuan të dilnin në tribunat e tubimeve të organizuara nga partia në qendër.
Për të gjitha këto dhe për çdo mangësi tjetër, unë sot, në emër të Partisë Demokratike u kërkoj ndjesë nga kjo tribunë, me përulje, anëtarëve të Partisë Demkokratike dhe para së gjithash atyre qytetarëve që janë ndier të braktisur dhe kanë patur arsye të ndihen të zhgënjyer në pritshmërite e tyre nga qeverisja jonë.
Bashkë me ndjesën dëshiroj t’u deklaroj angazhimin dhe përkushtimin tonë për korrigjim në dritën e analizave që kemi zhvilluar e po zhvillojmë, të mangësive dhe gabimeve tona.
Ringritja e partise – demokratizimi dhe lidhja me qytetaret
Partia Demokartike e Shqipërisë ka mbetur partia me e madhe e qendrës së djathtë në Europen Juglindore, fale aftesive te saj per te kuptuar kohet qe jetojme dhe pulsin e Shqiperise bashkëkohore. Në përshtatje me rrethanat specifike të kohës dhe momentit, Partia Demokratike:
- ka ditur të hapet;
- ka ditur të përballet;
- ka ditur të ribashkohet;
- ka ditur të qëndrojë në truallin e vlerave autentike;
- ka ditur të jetë e ndjeshme ndaj vlerave dhe kerkesave shoqërore.
Në boshtin e vet Partia Demokratike ka mbetur demokratike, e qendrueshme dhe fleksibël ndaj sfidave te kohes. Kjo është një trashegimi e vyer, që duhet ta ruajmë dhe zhvillojmë me fanatizem. Kemi detyrimin historik që forca jone politike të qëndrojë alternativa kryesore e qendrës dhe qendrës së djathtë në Shqipëri.
Historia jone na ndihmon ne kete drejtim. Ne demokratet kemi pervoja unike të ringritjes. Ne u ngritem nga hiri pas daljes së parë në opozitë në vitin 1997. Ajo është një përvojë shumë e vyer jo vetëm për demokratët e çdo gjenerate, por edhe për politikën në përgjithësi. Qendresa epike e partisë tonë në katërvjeçarin e parë dhe hapja e saj në katërvjeçarin e dytë në opozitë, ështe nje leksion qëndrese, gjetjen e vlerave me mira dhe rikthimi ne pushtet.
Kohet kane ndryshuar – opozita e vitit 1997 nuk ngjason me opoziten e vitit 2013. Herën e parë partia doli në opozitë nga një rrotacion i dhunshem që erdhi si ndërprerje e parakohshme dhe brutale e qeverisjes së saj. Herën e dytë, kemi dalë në opozitë nga një rrotacion normal i pushtetit, një humbje në fushën e hapur të betejës politike.
Ajo qe duhet te kuptojme drejt, serish janë koha ku jetojme dhe pulsi i Shqiperisereale. Mbi bazamentin tone tradicional dhe ideor ne deshifruam mesazhin qe shqiptaret na dhane ne zgjedhjet e fundit parlamentare. Ne e nisem punen atje ku gabuam – tek afersia me qytetarin, tek mobilizimi i cdo demokrati. Ne iu kthyem rrenjeve tona si burimi i perhershem i forces, lirise dhe progresit.
Ne praktikuam demokracine direkte, parimin një anëtar një vote. Zgjedhja ime si kryetar i PD-së, ishte shprehje e vullnetit te anëtarësise se gjerë te Partisë Demokratike. Lidhjen e drejtperdrejte me antaresine ne e cuam me tej. Gjate ketij viti, Partia Demokratike i dha pushtetin maksimal demokrateve. Të gjithë jemi pjesetare të barabartë në këtë organizatë. Qe nga kryetari i partise deri tek drejtuesi dhe anetari i seksionit, te gjithe pa perjashtim janë e duhet të ndihen anëtarë të barabartë në këtë familje politike. Si ne vendet me te civilizuara hierarkitë në Partinë Demokratike as jepen, as trashëgohen, por fitohen me pune, ndershmeri dhe vote. Besimi i anëtarëve dhe qytetarëve eshte ne themel te konstruksionit tone politik.
Keshtu, me voten e antaresise ne rinovuam te gjithe drejtuesit tane ne mbare vendin. Kryetaret e rinj jane fryt i demokracise direkte si ne vendet me demokratike. Pjesa me e madhe ne kete kuvend jemi fryt i votes, fryt i lirise se brendshme ne PD. Modernizimin e partise permes votes se antaresise ne e cuam perpara. Nuk mund te gjeni nje force tjeter te ngjashme ne kete vend t’i kete hyre kesaj rruge. Ne do te vazhdojme. Ne do ta shtrijme vendimmarrjen e demokrateve per te gjithe te zgjedhurit dhe perfaqesuesit politike te PD-se. Forca jone tek perkushtimi i gjithesecilit. Kete energji te madhe ndryshuese ne duhet ta clirojme.
Reforma: Vote dhe shperqendrim pushteti
Rezultatet e ketij koncepti te ri politik u pane ne riperteritjen e te gjithe degeve te Partise Demokratike. Konkurenca dhe vota nxiten një pjesmarrje të gjerë kandidatësh, çliruan ambicie dhe vlera pozitive nga secili prej tyre, krijuan një atmosferë të gjallë, shpirt gare të karakterizuar nga rivaliteti i forte, civil dhe etik. Në këto gara dolën fitues anëtarë të orëve të para dhe të viteve të fundit, demokratë me përvojë dhe rishtarë nga te gjitha gjeneratat. Zgjedhjet e lira prodhuan një harmonizim shumë të mirë të figurave te reja dhe figurave afirmuara. Ky harmonizim, fotografine e gjallë të të cilit mund ta shohim sot në Kuvendin tone madhështor, nuk ka qenë dhe nuk mund të jetë i rastesishem. Ai ka dalë natyrshëm jo vetëm nga nevoja që ka një parti në opozitë për të rinovuar ekipin drejtues, por edhe nga vetë natyra e Partisë Demokratike, si parti popullore e orientimit konservator-liberal, që udhëhiqet nga parimi i vlerave të qëndrueshme, i hapjes dhe rinovimit.
Konkurenca dhe vota e lirë, pavarësisht emocioneve dhe tensioneve të kuptueshme që përcjell gara, e kanë fuqizuar Partinë Demokaratike. Konkurenca dhe vota e lirë e treguan edhe njëherë epërsinë e tyre ndaj formave të tjera kalimtare të krijimit të hierarkive partiake, të promovimit të drejtuesve e përfaqësuesve politike. Vota e lirë peshon drejt, gjykon drejt. Edhe nese ndodh të gabojë për një arsye a nje tjetër, është e sigurtë se gabon më pak se vendimarrja subjektive e një njeriu apo disa njerëzve në krye të partisë.
Ne do i japim mundesi antaresise te zgjedhe perfaqesuesit, te reformoje eliten politike te partise. Ne kemi zgjedhur konkurencën dhe votën e lirë, kemi zgjedhur të delegojmë dhe ndajmë pushtet me te zgjedhurit dhe me anëtarësinë e gjerë. Do vazhdojmë te ndajmë përgjegjësi dhe bashkepërgjegjësi me të medha se sa sot.
Kjo duhet të jetë mendësia e cdo perfaqesuesi të Partise Demokratike. Lideri qendron tek gjithesecili prej nesh, qofte ky kryetar, anetar apo militant. Ne duhet ta shohim drejtimin jo si mbreterim i nje kryetari, por si ndryshim qe buron nga shpirti i cdo anetari. Jemi pjese e nje fronti ku te gjithe duhet te ndjehemi misionare, te gjithe te marrin pergjegjesi dhe te japim llogari. Keshtu Partia Demokratike do behet me fortë, dinamike dhe frymëzuese per shqiptaret.
Ne duhet të rritemi, të meritojmë shumicën e votës popullore.
Të rritemi, të fitojmë, të ndryshojme Shqiperine!
Kjo është sfida jonë e përbashkët, sfida e delegatëve dhe pjesmarresve në këtë Kuvend, sfida e gjithë anetarëve të Partisë Demokratike, sfida e gjithë të zgjedhurve dhe drejtuesve të bazës, sfida e Këshillit të ri Kombëtar dhe ekipit të ri drejtues, sfida ime si kryetar i Partisë Demokratike. Ne do ndertojme mbi perfshirjen jo perjashtimin, mbi zgjerimin e jo mbi mbylljen, mbi pershtatjen jo ngurtesimin, mbi pushtetin e shumices duke respektuar pakicen. Me keto parime do ndertohet opozita sot dhe qeveria neser. Ne do ta mbeshtesim fuqizimin tone politik tek kapitali njerezor cilesor. Me mekanizma demokratike ne do zgjedhim ata qe dine te degjojne dhe nuk i tjeterson pushteti. Ne do zgjedhim sherbyesit e perulur te interesit publik. Demokrati i ndershem, i edukuar, me profil te larte moral, i perkushtuar ndaj vlerave te familjes tone politike, i gatshem te luftoje per interesin publik, do jete modeli i lidershipit tone politik qe do ndryshojne partine dhe vendin.
Ringritja morale – imperativ i zhvillimit
Të flasësh per moral dhe ideale demokratike tingëllon patetike dhe jashte mode per oligarkët e fundit te Europes. Forcat e vjetra në Shqipëri kanë vënë në shënjestër ndjenjat e pastra dhe aspiratat demokratike të qytetarit. Ata duan te nenshtrojne shpirtin e lire te kombit. Ata duan te na mbushin mendjen se idealet janë arkaike, se qytetari nuk ka gjë në dorë, se sa rri e vret mendjen për ideale dhe përgjegjegjësi qytetare, më mirë te mbylle gojën, te ulë kokën dhe te prese te marri lemoshen e baroneve te pushtetit. Qëllimi i baroneve te pushtetit është të dekurajojnë njerëzit, t’u vrasin besimin se janë ata sovrani, t’i gjunjëzojnë dhe të sundojnë duke blerë pushtetin me paratë e krimit. Kjo është fytyra e rrenimit por nuk na dekurajon. Ne u kemi mbijetuar edhe te tjereve para tyre. Te vazhdojme ne rrugen tone. E ardhmja nuk u perket karaktereve te deformuara.
E ardhmja i perket ndershmerise;
E ardhmja i perket moralit dhe integritetit;
E ardhmja i perket punes;
E ardhmja i perket i lirise;
E ardhmja i perket se drejtes;
E ardhmja i perket shqiptarit te civiliauar europian.
Do t’i ndalim me çdo kusht. Le të ndezim me një pasion të ri zjarrin e idealeve demokratike, le të rrezatojë flakadani i pastër i këtyre idealeve në çdo shtëpi dhe zemër shqiptari. Të mos harrojmë: Asnje komb nuk eshte ngritur mbi antivlerat; gjithçka të mirë që ka bota sot, e ka prej triumfit te moralit dhe lirise.
Partia Demokratike – Shtepia e Lirise
Suksesi i botes moderne buron nga liria e qytetareve te saj. Liri me e madhe ne familje, ne institucione, ne pune, shkolle e kudo tjeter, eshte celsi i suksesit tone kombetar. Ka ende shume institucione ne vendin tone, perfshi shume parti politike, qe funksionojne si kazerma ne sherbim te kryetarit. Ne duhet t’i sfidojme keto mbetje mesjetare. Partia Demokratike do te perpiqet te modernizoje shoqerine permes modelit te saj.
Çfarë na duhet konkretisht? Ne na duhet një parti moderne, edhe më demokratike, edhe më e bashkuar dhe më e hapur. Ne duhet te funksionojme me rregulla loje të qarta, të barabarta, të zbatueshme nga të gjithë e për të gjithë, që ka në themel të vlerësimit dhe karrieres, konkurencën dhe votën e lire. Ne duhet te funksionojme si një organizëm politik i gjallë dhe dinamik në çdo qelizë të saj. Ne duhet t’u krijojmë mundësi anëtarëve dhe të zgjedhurve të çdo niveli të kontribuojne, të mblidhen, të debatojnë te lire, të vendosin së bashku, me kolegjialitet maksimal për çdo vendim që duhet marrë. Ne duhet te rrezatojme shembullin e moralit të lartë ne shoqëri, te jemi një shkollë politike e vlerave për të gjitha moshat (vecanerisht per rinine). Ne duhet te mbajme lidhje dhe marrëdhenie të ngushta me qytetarët pa dallim, t’ju dalim zot sa herë është e nevojshme me qëndrimet tona politike, te marrim përsipër te permbushim aspiratat e qytetareve, te udhëheqim drejt një të ardhme më të mirë e më të sigurt.
“Partia Demokartike – Shtepia e Lirise” do të vazhdojë të marrë formë, të konsolidohet e të shtrihet nga Tirana në fshatin me të largët. Ne do te presim krahëhapur qytetaret dhe t’i intregrojmë menjeherë si të barabartë në sistemin tonë. Mendësia e partisë së mbyllur në një rreth të caktuar apo të përjetshëm emrash e mbiemrash nuk është mendësia jonë. Frika dhe paragjykimet se mos po na zënë vendin ata që vijnë nuk eshte gjykim i botes moderne. Nuk ka vend per askend nese kjo parti rrudhet. Prurjet e reja jane si oksigjeni per rigjallerimin tone. Hapja eshte ne traditen e PD-se. Ne duhet te hapemi per te gjithe njerezit e ndershem. Kush vjen, nuk vjen për t’i zënë vendin ndokujt, por për të rritur partinë, për të dhene kontributin e tij në rrugën e politikës, per te kontribuar ne zhvillimin e Shqiperise.
Hapja për ne është një koncept me i gjerë se sa zgjerimi fiktiv i partisë me anëtarë të rinj. Hapja per ne do jete nje proces nderveprimi me shoqerine. Hapja është komunikim, bashkëpunim me qytetarët, me intelektualët, me sipërmarresit, me shoqërinë civile, me kategoritë e ndryshme shoqërore. Një parti e hapur në këtë menyre është një parti që jeton orë e çast me pulsin e Shqiperise bashkëkohore. Një parti që di të dëgjojë, di të reagojë, di të luftojnë në të mirë të qytetarëve eshte ajo qe kerkojme. Nuk duhet të harrojmë se demokratët janë më shumë se anëtarët e Partisë Demokratike dhe shqiptarët janë më shumë se demokratët. Koncepti ynë i hapjes është një koncept integrues për të gjithë njerëzit që shpresojnë e besojnë te Partia Demokratike, që ndajnë me ne pikpamje dhe qëndrime per çështje te ndryshme. Njekohesisht, hapja jonë duhet t’u deshmohet si shprehje respekti edhe atyre që mendojnë ndryshe, edhe qytetarëve që kanë bindje të tjera politike. Ka hapesira per veprime te perbashketa me cdo shqiptar. Ne luften kunder krimit ne parlament, ne jemi bashke me cdo shqiptar te ndershem, i majte, i djathte apo asnjeanes politikisht.
Pagëzimi si shtëpia e lirisë, familja e njerezve te lire, u konsakrua me zgjedhjet e reja në parti që kaluan si një shkollë dhe festë demokracie. Mbi njëqind mijë demokratë në mbarë vendin diskutuan, propozuan dhe votuan drejtuesit e rinj, demokratët që kanë spikatur si figura me reputacion të lartë politik dhe publik. Ky lidership i ri jep garanci se do të zhvillojnë demokracinë e brëndshme në parti, se do të zbatojë me besnikëri statutin dhe programin e partisë, se do të respektojë diversitetin e mendimit, se do të drejtojë në frymën e kolegjialitetit dhe solidaritetit politik e njerëzor, se do të rrisi mbështetjen e publikut ndaj Partisë Demokratike. Një nga detyrat e lidershipit të është të afrojë dhe angazhojë pranë Partise, intelektualë dhe profesionistë të zotë, të ditur e të përkushtuar nga të gjitha fushat, te hartojne dhe popullarizojne alternative tonë të re sot dhe vënien e saj në zbatim nesër kur populli të na besojë qeverisjen. Kjo është partia e te gjithë demokratëve, e te gjithe shqiptareve te lire dhe te ndershem, por me shumë se kaq, është alternativa e pushtetit, është alternativa e ndryshimit te vertete, është pasuria politike e gjithë shqiptarëve. Me ketë vetëdije le te vazhdojme luften. Me kete vetedije te udheheqim vendin drejt lirise dhe mireqenies per te gjithe.
Ne kete pike duhet percaktuar dicka: ne Shtepine tone te Lirise nuk ka vend per te inkriminuarit. Ne do ta hapim Partine Demokratike me nje perjashtim. Ata qe nuk do pranohen kurre ne partine tone jane individët e botes se errët te krimit dhe trafiqeve. Ata kane gjetur strehe diku tjeter. Por edhe atje nuk duhet t’i leme gjate. Kriminalizimi i politikes rrezikon mbare shoqerine. Bashke me qytetaret ne do ndermarrim inisiativa per pastrimin e politikes dhe hapsires publike.
Entuziazmi si shenje rikthimi
Ajo që më ka bërë përshtypje pozitive në gjithë këtë diskutim kombetar ka qenë përjetimi i humbjes pa ndjenjë disfatizmi nga ana e demokratëve. Ky eshte nje raport i drejtë dhe bashkekohor me rrotacionin e pushtetit. Ne e kuptojme si vlerë demokracinë. Ne e dime se nuk ka humbje perfundimtare si ajo e Kartagjenes. Ne besojme tek energjite për t’u ringritur dhe për t’u nisur nga e para.
Megjithese jemi ne vitin e pare te opozites, ka pasur nje vërshim te brezit të ri, te vajzave dhe djemve nga gjithë Shqipëria, për t’u anëtarësuar në Partinë Demokratike. Me te njejtin entuaziazem u rikthyen themelues te larguar, qindra mijëra anëtarë qe kanë mbajtur ndër vite peshën kryesore të angazhimeve partiake.
Ky nuk është nje vershim oportunist por bashkim vlerash, shprese dhe ndryshimi. Ne i sigurojme se ketu nuk do zhgenjehen, se me Partine Demokratike fiton cdo shqiptar, fiton Shqiperia. Të rinjtë erdhën e po vijnë për t’u pozicionuar politikisht kundër qeverisjes arrogante dhe arbitrare; erdhën dhe po vinë sepse duan të bashkohen e të ndajnë me Partinë Demokratike sfidat e kohës, erdhën e po vinë sepse besojnë te ne, besojnë se vendi, ata vetë dhe familjet e tyre do të kenë një të ardhme më të mirë, besojnë se mund të thonë më mirë fjalën e tyre përmes Partisë Demokrartike, besojnë se i kanë rrugët e hapura për të konkuruar e për të marrë përgjegjësi politike në Partinë Demokratike. Ne i ftojme te vijne te gjithe, kemi nevoje per cdo njeri qe jeton me ndershmeri, qe ka deshiren te ndryshoje dicka ne kete vend.
Entuziazmi i sotem është pasqyra më domëthënëse e një shprese të re, që është rindezuar dhe ka përfshirë demokratët në mbarë vendin. Partia Demokratike është ringritur në qëndër të skenës dhe zhvillimeve politike në vend, opozitë e fuqishme kundër qeverisë më antidemokratike që vendi ka njohur gjatë 23 viteve.
Anembane vendit kane kthyer syte nga ne dhe presin forcimin tone. Mbare Shqiperia kerkon ndihme, kerkon shpetim nga kjo dare skizoide dhe korruptive e papermbajtur qe ka mberthyer vendin. Nuk genjehet kush nga bojrat dhe lulishtet, njerezit kerkojne liri, pune dhe shance per mirëqenie.
Ne mbështetemi në modelin e lidershipit te forte por jo te dhunshem, të lirise jo abuzimit, të mireqenies jo varferise, të sherbimit jo te sundimit. Ne beme gabime por ne nuk shkelem vlerat per pushtetin, nuk u kriminalizuam, nuk bleme dhe nuk mashtruam per te fituar zgjedhjet. Demokratet treguan forcen e karakterit.
Qeverite nuk jane zgjidhja por vete problemi, thoshte Regani. Rendon me shume pesha e tyre kur jane te papergjegjshme, me reflekse totalitare. Kur qeveria te del mbas cdo peme, mbas cdo vendi pune, kur ta merr shpirtin me taksa dhe arrogancë, kjo nuk eshte qeverisje por sundim. Nje qeveri qe bazohet tek polici jo tek bindja dhe frymezimi nuk mund te krijoje demokraci te vertete, nuk mund te respektoje lirine e qytetarëve nuk mund të zhvillojë vendin.
Keq qeverisja Rama-Meta
Cfare ka ndodhur me qeverisjen Rama-Meta pergjate nje viti? Rrotacioni i pushtetit nuk u shoqerua me progres por me regres. Keta njerez nuk ishin pergatitur per pushtetin. Keta njerez ishin pergatitur per revanshin.
Revansh ndaj qytetareve;
Revansh ndaj sipermarrjes se lire;
Revansh ndaj institucioneve te pavarura;
Revansh ndaj administrates;
Revansh ndaj policise;
Revansh ndaj opozites;
Premtuan mrekulline dhe mbollen varferine dhe pasigurine. Në vitin e dytë të qeverisjes, premtimet e bujshme elektorale të Ramës jane harruar. Kryeministri iu kthye koktejit te vjeter te propagandes toksike.
Pritshmëritë i lane vendin mosbesimit. Mos prisni rritje ekonomike – oligarkët nuk dinë te krijojne pasuri kombetare, por jane profesioniste ne shkaterrim, ndarje dhe pervetesim. Kryeministri i tyre nuk e njeh permbajtjen por vetem formen. Si njehere e nje kohe specialiteti eshte propaganda. Ne rrenjet e tyre fle genjeshtra, si nena e te gjithe te ligave. Gezofi i rilindjes nuk mund te heqi zakonin e vjeter. Vesi thone del me shpirtin. Genjeshtra nga nje dite ne tjetren dhe kerbaci ne dore, do te jete e gjithe qeverisja e tyre.
Shikoni c’behet cdo dite – genjejne dhe shkaterrojne kudo ku vene doren. Shkaterro shtepi, biznese, institucione, jeten e njerezve te thjeshte. Degradimi ndihet kudo. Pasqyra më e saktë e mashtrim-shkaterrimit qeveritar është ekononia në përkeqësim, rendi në përkeqësim, rritja e papunësise, shpunësimi antiligjor, falimentimi i sipërmarrjeve. Shpresat e njerezve per nje jete me te mire po shuhen.
Në mbyllje të vitit të parë të kësaj qeverie njerëzit po pyesin e do të vazhdojnë të pyesin gjithnjë e më masivisht: A është ky ndryshimi për të cilin votuam?
Brenga eshte e madhe, tingulli i revoltës edhe me i madh. Mashtruesit qe kaperdisen nuk i do me kush.
Per herë te pare këtë vit institucionet shteterore raportuan se pagat ne sektorin privat jobujqesor pesuan ulje nominale. Duke konsideruar edhe inflacionin, ulja reale ka qene edhe me e madhe. Mbi 300 mijë te punesuar në kete sektor dhe familjaret e tyre kanë sot nje buxhet familjar me të paket se nje vit me parë e një pune me pak te sigurte.
Përllogaritet qe niveli i jetes se tyre ka rënë me afro 7 përqind, pasoje e drejtperdrejte e politikave të gabuara qeveritare mbi sipermarrjen e vogël, te mesme e te madhe dhe e rritjes se taksave mbi konsumin, transportin, banesen, faturen aforfe te energjise, etj. Viti i ardhshem duket se do ta thelloje veshtiresine e jeteses se kesaj kategorie.
Afro 150 mije punonjës buxhetorë dhe familjet e tyre sot jetojne me keq se nje vit me pare. Pagat e tyre përgjatë një viti mbeten aty ku qenë në shtator 2013, nderkohë që çmimet dhe taksat janë rritur e do të rriten në dëm të buxhetit të tyre. Perllogaritet qe niveli i jeteses se punonjesve buxhetore dhe familjeve te tyre vitin që kaloi ka rënë me afro 8 përqind.
Gjendja per fermeret shqiptare është perkeqesuar dukshem. Investimet publike ne infrastrukturen bujqesore kane pesuar nje renie drastike prej rreth 50 përqind. Ato nuk janë as sa gjysma investimeve publike te se njejtes periudhe te një viti me pare. Grantet per prodhimet dhe investimet bujqesore jane zvogeluar ndjeshëm dhe jane kanalizuar kryesisht ne perfitues klienteliste. Per mallrat baze, familjet e fermerëve, njësoj si ato te qytetit, po paguajne me shume taksa per transportin, naften, punimet bujqesore shto këtu faturat aforfe për energjise elektrike.
Ndersa per gjendjen e mbi 500 mije pensionisteve, qeveria Rama-Meta rezervoi vetem indeksimin ne baze të infacionit dhe asnje rritje te vetme. E ndersa rritja çmimeve te disa prej produkteve baze te konsumit eshte me e lartë se norma e inflacionit, kjo do te thote qe se situata për masës se pensionistëve është me e keqe se ka qenë.
Sot në Shqiperi te varferit janë rreth 12% me shume se një vit me parë. Kategorive te caktuara te familjeve e individeve ne nevoje ne Janar-gusht 2014 nuk iu eshte shperndare asnje lek nga 400 milion te planifikuara ndonëse shume familje kane patur veshtiresi. Shoqatat e personave me aftesi te kufizuar u preken në te drejtat e tyre perfaqesuese dhe u perbuzen nga qeveritaret qe sot bejne dasma disaditore duke abuzuar me fondet e shtetit.
Qeveria ua bllokoi kompensimin ish të përdjekurve poltikë, ndryshoi rregullat .Iu dha vetem nje e treta e shumes se planifikuar, nderkohe qe vete shuma eshte 12 here me e vogel se vitin e kaluar.
Kthimi i pronave eshte kthyer ne teater. U bllokuan e po rishqyrtohen me mijera raste te perfunduara. Procesi i kthimit e kompensimit fizik eshte me i ulët se kurrë.
Genjeshtres me të madhe, legalizimit falas, i doli boja. Shakane e 300 mijë vendeve të punës e ka per humor zyra kryeministrore, por jo qytetaret qe jetojne në ditën me të zezë. Gjendja e rendit dhe sigurisë publike është e mjerueshme.
Lulëzon vetëm propaganda, lulëzojnë vetëm reklamat në qeverisjen e sukseve virtuale të Edi Ramës. Ne kete pikë nuk mbetet asnjë hap prapa, madje ua kalon në stil parardhësve politikë të diktaturës komuniste që me cinizmin dhe injorancën e tyre tipike shisnin si parajsë për dekada më radhë mjerimin me të pashembullt. Mashtrim-shkaterrimet e qeverisë janë të mjaftueshme për ta vënë në bankën e kontestimit dhe gjykimit qytetar. Por demet nuk mbarojne këtu. E paafte te perdore pushtetin e saj per të qeverisur ajo ështe turrur te zaptoje cdo pushtet tjeter. Goditen në mënyrë të programuar kolonat e sistemit demokratik, ndarja e pushteteve, pavarësia e institucioneve, zgjedhjet e ndershme, autonomia vendore, parlamentarizmi dhe bashkejetesa demokratike.
Kriminalizimi i parlamentit dhe shtetit
Krahas regresit në bilanc, qeveria Rama-Meta ka edhe një regres te madh në botkuptim, me koncepte të rrezikshme për qeverisjen dhe demokracinë. Me sulmet te strukturuara kundër vlerave themelore, Edi Rama po zbaton zakonin e vjetër të fabrikimit te opozitave, në mohim e urrejtje te palës tjetër, sidomos te Partisë Demokratike.
Opoziten ne demokraci nuk e percakton pushteti por mbeshtetja e qytetareve. Kete gje nuk e kane kuptuar as i pari i shumices, as aleati i tij. Kryepushtetari nuk mund te avanconte ne ëndërren e tij të çmendur të uzurpimit të insitucioneve dhe të anashkalimit te opozitës reale pa komplicitetin dhe votat e ortakut politik Ilir Meta. Ky cift antishtet po rrenon nje trashegimi te cmuar demokratike njezetvjecare duke e rrokullisur vendit drejt nje regjimi oligarkik.
Situata është shumë e rëndë. Partia Demokratike vjen në këtë Kuvend në një kohë kur grupi i saj parlamentar ka ndërprerë marrëdhëniet me Parlamentin, me tribunën më të fuqishme që kishim e dëshërojmë të kemi si opozitë, si forcë politike.
Për këtë çeshtje kyçe, që padyshim peshon rëndë në punimet e këtij Kuvendi, dëshëroj të nënvizoj se nëqoftëse Parlamenti i Shqipërisë Demokratike është e duhet të jetë aula e bashkjetesës, dialogut dhe përballjes politike civile mes shumicës dhe pakicës, tribunë e debatit dhe replikave mes palëve, atëherë jashtë parlamentit nuk jemi ne që kemi treguar me fakte, që nga dita e parë e kësaj legjislature, se kemi dashur e duam të diskutojmë e debatojmë, por janë ata, është qeveria oligarkike që nuk duron debatin, që nuk denjon ta dëgjojë opozitën, që nuk e replikon, por ka përcaktuar një politikë të kanosjes dhe ka krijuar repartin e dhunës fizike në Kuvend- një grup deputetësh me rekorde kriminale- për t’i mbyllur gojën opozitës, për të asgjësuar debatin dhe fjalën e lirë në Kuvend. Edhe pse rrinë brënda, ata janë jashtë me dhunimin e parlamentarizmit si praktikë dhe si vlerë. Ata mund të rrinë atje si në një shpellë, të flasin me vete e me njëri tjetrin, por parlamenti nuk është ndërtesë, nuk është një sallë. Parlamenti është demokraci, është bashkëjetësë, vlerë, është elitë e kombit, është përgjegjësi.
Së dyti, kemi marrë këtë vendim të dhimbshëm jo për shkak të një incidenti parlamentar rutinë që vjen nga ndonjë shpërthim i pakontrolluar, por për një arsye shumë më të thellë: jemi në kushte papajtueshmërie me një parlament dhe me një shumicë që nuk zbaton vendimet e Gjykatës Kushtetuese, me një shumicë dhe me një kryeministër që duke ngritur një strukturë dhunë me individë të sjellë enkas në Kuvend për të bërë xhandarin kundër opozitës, provokon dhe kërkon ose vetëgjyqësi, shkalafitje dhe damkosje të aulës së Kuvendit në sy të gjithë opinonit kombëtar e ndërkombëtar, ose konformizëm nga opozita. Por as vetëgjyqësia primitive, as konformizmi nuk janë në traditën dhe kulturën tonë.
Së treti, siç nuk jemi larguar për arsye meskine nga kuvendi, nuk kemi vënë kushte meskine për tu kthyer atje. E theksojmë: jemi në kushte papajtueshmërie më këtë Kuvend. Kërkohet një vetëdije e re për ta atakuar në themel, sot dhe përgjithmonë, problemin e madh të kriminalizimit të Kuvendit dhe administratës publike; kërkohet një reflektim dhe impenjim i madh, në radhë të parë i kryeministrit të vendit, që është autori numër një i kesaj situate. Më kot shkon me mendimin se opozita do të lodhet dhe do të kthehet e penduar në sallën e Kuvendit. Të mos presë kot, as ai, as suflerët e tij. Edi Rama duhet te flasë, duhet të bëjë një mea culpa të madhe për katranosjen që i ka bërë Kuvendit, në mënyrë që të krijohen premisat për të shkuar drejt një marrëveshjeje të rëndësishme mes shumicë dhe opozitës, që do të zgjidhte njëherë e mirë çeshjen e sovranitetit të vendimeve të Gjykatës Kushtetuese, që do të zgjidhte njeherë e mirë çeshtjen e dekriminalizimit të Kuvendit të Shqipërisë dhe mbarë administratës publike, duke e çmontuar në themel dhe deri në burmën e fundit mekanizmin që promovon trafikantë, vrasës, pengmarrës në Kuvend dhe në poste publike.
Së fundmi, ka një rritje të mirëkuptimit nga faktori ndërkombëtar për arsyet e ndërprerjes së marrëdhënieve me Kuvendin nga grupi parlamentar i Partisë Demokratike, sikurse ka një angazhim të shtuar të mjaft prej miqve dhe partnerëve tanë për të gjetur një zgjidhje të formatit të lartpertmendur. Ne e duam zgjidhjen. Ne duam të kthehemi në Kuvend.
Zonja dhe zotërinj
Në kushtet e përkeqësimit të gjendjes në mbare vendin dhe konfliktualitetit ne rend te dites, Kuvendi i Demokrateve pritet me interes nga mbarë qytetarët shqiptarë. Vendi ka kthyer sytë nga opozita, nga Partia Demokratike dhe pret prej nesh zgjidhje, shpresë dhe perspektivë. Ne jemi sot ketu, per t’i treguar Shqiperise se na ka gati, si gjithmone per t’i dale zot, per pune te mira, per pune te medha.
Ne besojme se themelet demokratike te shtetit i bashkojne te gjithe shqiptaret. Ne nuk presim që shumica e majtë të përqafojë pikepamjet tona për politikat e zhvillimit por minimumi i bashkejeteses demokratike kerkon respektimin e kushtetutes dhe parimeve universale te demokracise.
Ne asnje vend europian shumica qeverisese nuk zapton administraten publike, policine dhe institucionet e pavarura.
Ne asnje vend europian nuk pushohen nga puna mijera profesioniste te burokracise dhe politizohet shteti me militantet e partise.
Ne asnje vend europian nuk refuzohet zbatimi i vendimeve të Gjykatës Kushtetuese për ngritjen e komisioneve hetimore parlamentare.
Ne asnje vend europian shumica nuk i hap lufte institucioneve të pavarura, herë me akte antidemokratike, herë me kërcënime e dhunë verbale për t’i intimiduar, për t’i uzurpuar, për t’i detyruar të bëhen vegla të qeverisë.
Ne asnje vend europian nuk bllokohen investimet e pushtetit lokal dhe sektoreve strategjike.
Ne asnje vend europian nuk zhduken nga harta administrative, pa konsensus politik dhe qytetar, institucionet e qeverisjes vendore.
Pseudoreforma territoriale
Pseudoreforma territoriale eshte nje shembull konkret i abuzivizmit, nje tentative per te zhbere demokracinë dhe autonominë vendore. Goditet parimi europian i subsidiaritetit qe kerkon nje demokraci vendimarrese sa me afer qytetarit. Harta antikushtetuese territoriale u hartua dhe u miratua pa konsensusin me opozitën dhe pa konsultuar qytetaret siç dikton kushtetuta dhe tradita demokratike e vendit për reforma të tilla.
Reformat nuk mund te perdoren si alibi per shkelje te vazhdueshme ligjore dhe kushtetuese, per shkelje parimesh demokratike dhe traditash konsensuale dhe gjithëpërfshirese. Reforma nuk eshte licensim per eliminim te shtetit ligjor dhe uzurpim te pushteteve.
Ne nuk do lejojme te preken lirite dhe te drejtat e fituara. Ne nuk do lejojme tiranine e mazhorancave te mbarsura ne paligjshmeri, te preke te drejten e vetqeverisjes te njesive vendore. Ne nuk do lejojme te zhduken nga harta 80% e komunave dhe bashkive pa miratimin e banoreve te zonave. Vota eshte mjeti paqesor me i fuqishem ne shoqerite demokratike. Qytetaret kane te drejten kushtetuese te prononcohen per fshirjen nga harta e organizimit te tyre vendor.
Koha e dhunimit ne emer te popullit, ka perenduar. Sic thoshte Tocqueville-i, kur refuzojme t’i nenshtrohemi nje ligji te padrejte ne nuk refuzojme te drejten e mazhorances per te drejtuar, por, permbi shumicen qendron sovraniteti i qenies njerezore, te drejtat tona te patjetersueshme.
Perballja me te keqen
Perballja jone me kete shume shumice legjitimohet edhe nga vetdelegjitimi i akteve te saj. E keqja nisi me rilindjen e rreme te 1 prillit. Goditja e pare iu dha integritetit te procesit elektoral. Kriminalizimi i zgjedhjeve përmes një fluksi të kandiduarish me rekorde kriminale, blerja masive e votes me para te pista, presionet edhe kërcënimet, manipulimet me procesverbalet nga shtabet e Partisë Socialiste, ishin shenjat e para te asaj qe do pasonte. Qeverisja vazhdoi ashtu sic u themelua – ne drejtimin e kundert me interesat e vendit dhe qytetareve. Qeveria Rama-Meta, hodhi mënjanë një nga një premtimet elektorale me të cilët morën votat, kontratën me qytetarët qe duhet të jetë libri i shenjtë i çdo qeverie. I flakën këto dhe iu sulen me një babëzi të shfrenuar që vazhdon si një kryqëzatë sot e gjithë ditën ndaj vlerave përbashkuese, institucioneve të pavarura dhe shtyllave të sistemit demokratik.
Si do tu dalin para qytetareve kur t’ju thone se nuk hapen dot treqind mijë vende pune, nuk bënë dot investime, nuk rritën dot rroga e pensione, nuk bënë dot legalizme e shendetësi falas, nuk vendosën dot rendin dhe sigurinë që premtuan, por krijuan një shtet policor, unifikuan shtetin me qeverinë, tentuan te marrin në dorë frenat e drejtësisë, tentuan te eleminojme opozitën.
Në këtë revansh të paparë ata kanë vënë në shenjestër dhe janë përplasur disa herë me ligjin themeltar të shtetit dhe me shumë ligje të tjëra fondamentale, që burojnë nga kushtetuta e vendit. Me shkelje dhe shmangie te sistemit ligjor, ata janë përpjekur të hapin të çara në korpusin e legjislacionit kushtetues për të kaluar projektin e tyre ogurzi të kapjes dhe nënshtrimit të institucioneve, të zevendësimit të shtetit ligjor me sundimin oligarkik, duke dalë gjithnjë e me dukshëm jashtë kuadrit kushtetues. E gjithë kjo ka qenë dhe është një kambanë alarmi për Partinë Demokratike, për opozitën në tërësi, për gjithë qytetarët shqiptarë, për partnerët tanë ndërkombëtarë.
Faqe aksionit antikushtettues të shumicës Rama-Meta për të instaluar sundimin e tyre oligarkik në vend, ne, Partia Demokartike dhe opozita nuk jemi menduar asnjë sekonde për tu dalë përballë, për të mbrojtur me çdo çmim demokracinë dhe shtetin ligjor.
Përballja jonë me qeverinë, për demokracinë dhe kushtetutën jo vetëm nuk është mbyllur por sot është në kulmin e saj. Ia vlen të ndajme me njeri-tjetrin edhe disa te vërteta te ketij regjimi. Te gjithë shqiptarët, miqtë e partnerët tanë të vërtetë, duhet ta njohin projektin oligarkik të ciftit Rama-Meta, rrezikun që ky projekt paraqet për vendin.
Asnjëherë më parë, as në kohërat e konfliktualitetit më të ashper politik mes qeverisë dhe opozitës, nuk kishte ndodhur të goditeshin ne menyre te njeanshme ligjet konsensuale. Sa pa u ulur në karriget e qeverise e inaguruan pushtetin me një akt të shëmtuar që do të kujtohet gjatë: me prishjen e konsensusit për ligjin e nepunësit civil. Prishja e pabesë e konsensusit të nëpunësit civil ishte edhe hedhja e dorashkës së parë në oborrin e opozitës, njoftimi i parë politikës “ jo bashkëpunuese, jo gjithëpërshirse, jo konsensuale”. Ketu filloi politika e eliminimit të bashkejetesës demokratike me opozitën, e konfliktit dhe përplasjes me të dhe me çdo zë tjetër nga bota e shoqërisë civile apo medias së lirë që nuk do t’u shkonte pas avazit.
Nuk vonoi dhe erdhi goditja e dytë, me vendimin e shembjes së ndërtimeve me leje, me alibinë se po merrnin nën administrim territorin, por duke inauguruar de fakto tritolpolitken si gjuhë të komunikimit me opozitën dhe qytetarët.
Pas kësaj, me alibi e justifikime lloj-lloj vunë në shenjestër dhe goditën pa mëshirë liritë dhe të drejta e shumë qytetarëve dhe sipërmarrësve, filluan sulmet e parreshtura për kapjen, zhantazhimin dhe nënshtrimin e institucioneve te pavarura, ndërmorën kufizimin arbitrar, në shkelje të ligjit dhe Kushtetutës të kompetencave të Presidentit të Republikës, duke ofruar arrogancën në vend të koabitacionit, po çojnë parpara në verbëri të plotë dhe në sfidë të plotë të standarteve europiane projektin e tyre për vënin nën kontroll të sistemit të drejtësisë, për zotërimin e privatësisë së shtetasve si në regjimet policore totalitare. Paligjshmëri per te kapur Inspektoriatin e Kontrollit te Pasurive, Keshillin e Larte te Drejtesise, Banken e Shtetit, kompetencat e Presidentit te Republikes.
Kjo është vetëm një pjesë e tablosë së revanshit absurd që na tregon një kryeministër dhe një shumicë që sillen sikur nuk e kanë marrë pushtetin me votë, por me luftë, sikur nuk janë palë politike që janë alternuar demokratikisht me palën tjetër, por një ushtri pushtuese, sikur nuk kanë marrë në dorë një vend të ndryshuar që ka ecur përpara në rrugën e zhvillimit dhe i ka shpëtuar në periudhën e krizës globale valëve të reçesionit ekonomik, por një vend të mjerë e të rrenuar në vitin zero.
Është dashur të kalojnë muaj e muaj që një opinion gjithnjë e më i gjerë vendas dhe ndërkombëtar të ndërgjegjësohet për këtë regjim me lakmi per pushtet absolut.
Sot, jo vetëm në vlerësimin tonë si opozitë por edhe mbare vendin po duket qarte konturimi i nje oligarkie tipike nga ato për të cilat ka folur me shumë shqetësim pak muaj më parë sekretari i Amerikan i shtetit, Xhon Kerry. Duke blerë vota, duke blerë shumicën e cilësuar prej tetëdhjetë e katër deputetësh, duke tentuar përmes diversionit dhe dorovitjes së shpërblimeve e privilegjeve fryerjen e metejshmë të shumicës oligarkike me deputetë që zgjedhësit i kanë votuar për të qëndruar përballë kësaj shumice, duke eliminuar mekanizmin e hetimit parlamentar, duke i hequr opozitës të drejtën kushtetuese për të hetuar qeverinë, duke vënë në zbatim një politikë të dhunës fizike për t’i mbyllur gojën apo për të pamundësuar veprimtarinë e opozitës në Kuvend, oligarkia, rregjimi i një grushti sundimtarësh, nuk është më një metaforë apo një rrezik në horizont, por një realitet i hidhur dhe i strukturuar me emra dhe mbiemra konkretë në qeverinë shqiptare të vitit 2014. Kjo është oligarkia Rama – Meta dhe një establishment i tërë me interesa apo rekorde deri kriminale, me pozicione dhe detyra të qarta, rreth tyre.
Çfarë duan nga ne? Nënshtrim dhe konformim të opozitës, më konketisht të Partisë Demokratrike si forca më e madhe opozitare në vend. Në pamundësi, dëshirojnë përçarjen e saj, zvogëlimin dhe dobësimin deri ne shpërbërje, duke dashur ta zevendësojnë me ndonjë pseudoopozitë të klonuar në kuzhinat e oligarkisë.
Skenari i fundit, kur po shohin se nuk ecen nënshtrimi a dobësimi i opozitës, eshte përplasja e dhunshme me të. Nuk do të na tërheqin në marrëzinë e tyre. Kjo nuk do të thotë se do t’u japim paqe, se do të pajtohemi me revanshin e tyre. Përkundrazi. Do të na kenë përballë dhe vetëm përballë deri sa të heqin dorë përfundimisht nga ëndrra e sundimit, nga ëndrra e restaurimit të pushtetit të etërve nga bijtë dhe çdo ëndërr tjetër që vjen në kundërshtim me kursin demokratik të vendit. Do të vazhdojmë të ndjekim rrugën ligjore institucionale të kundërshtimit të ligjeve dhe akteve antikushtetuese, do të mbështesim dhe inkurajojmë nga afër dhe pa rezerva institucionet e pavarura që janë thirrur në skenë të mbrojnë atë që i ka lindur, demokracinë dhe kushtetutën, të mbrojmë ekzistencën e tyre, të sotmen dhe të nesermen e Shqipërisë europiane.
Si forcë politike protagoniste e periudhës së demokracisë, ne kemi dhënë kontributin tonë të madh në krijimin dhe konsolidimin e këtyre institucioneve. Ne kemi besim të madh se siç ka ndodhur disa herë gjatë këtij viti, Gjykatat e vendit dhe ajo Kushtetuese në veçanti do të kthejnë mbrapsht në vijimësi, të gjitha aktet dhe tentativat antikushtetuese të qeverisë.
Megjithese po ben demë të mëdha në vend, oligarikia nuk ka të neserme, fati i saj është dështimi i sigurt, është humbja, shporrja. Sepse oligarkia është në papajtueshmëri me sistemin demokratik. Rama dhe Meta duan të qeverisin si pashallarë, si sekretarë të parë në një sistem përëndimor që funksionon mbi parimet e lirisë dhe ndarjes demokratike të pushteteve. Ata duhet të prishin demokracinë në themel për të realizuar ëndrrën e tyre, gjë që nuk mund ta bëjnë kurrë.
Pavarësisht nga kjo, pavarësisht se themelet e demokracisë janë të forta, ne as i kemi soditur, as i kemi përcjellë dhe as do t’i përcjellim duarkryq në aventurën e tyre. Për të mbrojtur Lirinë dhe Demokracinë, Partia Demokratike është e do të jete në çdo çast në lartësinë e historisë dhe misonit të saj. Fjala Opozitë, fjala e ndaluar në pesëdhjetë vitet e tiranisë komuniste, fjala që përmbledh historinë e përmbysjes së madhe të epokave nga dhjetori i vitit 1990 deri me 22 mars të vitit 1992, po tingëllon më e forte se kurrë në mendjen, në zemrën dhe në zërin e çdo demokrati, të çdo shqiptari si fjala që thërret për bashkim, për veprim dhe kundërshtim pa kushte të oligarkisë.
Aleanca jone e re me shqiptaret ka objektiva te qarta demokratike.
Ne duam elita te painkriminuara dhe sjellje politike te qytetëruar.
Ne duam ndarje dhe balancim te pushteteve.
Ne duam konsensus dhe gjitheperfshirje ne ceshtjet thelbesore te ndertimit te shtetit.
Ne duam shtet ligjor dhe drejtesi te pavarur.
Ne duam liri ekonomike dhe respektim te te drejtave te njeriut.
Ne duam liri te medias, shoqerise civile dhe zgjedhje te lira e te ndershme.
Një Shqipëri e tërë në këmbë, nga Jugu në Veri, nga Lindja në Perendim nën flamurin e lirive të demokracisë dhe europianizmit, eshte qendrimi yne i patjetersueshem. Sic thoshte Kennedy, ta dije kushdo, ai qe na do te miren apo te keqen, se ne do paguajme cdo cmim, do mbajme cdo barre, do perjetojme cdo mundim, do mbeshtesim cdo mik dhe kundervihemi cdo kundershtari, qe te sigurojme mbrojtjen e demokracine dhe triumfin e lirise. Partia Demokratike do të udhëheqë këtë lëvizje te madhe popullore.
Forca jone do beje diferencën me kundërshtarët. Pozitiviteti do bëjë shkëputjen e madhe nga ky mjedis i vjetëruar politik, i mbingarkuar me antivlera, urrejtje e armiqësi.
Demokracia e re – Alternativa e zhvillimit
Pushteti ne nje dore politikanesh nuk ka qene kurre zgjidhja por nena e te gjitha te keqijave. Pushteti ne doren e satrapeve eshte mjerim per jeten e qytetareve. Kush me mire se shqiptaret ka provuar abuzimin me pushtetin. Historia nuk duhet lene te perseritet. Cifti i oligarkeve qe shkelin mbi partite e tyre nuk duhen lene te shkelin edhe mbi Shqiperine.
Ne jemi ketu per t’i mundesuar cdo njeriu te zot kontributin ne politike. Reformat e PD-se do krijojne kushtet e gjithperfshirjes – modelin e ri qe sjell ndryshimin.
Detyra jonë është te pengojme revanshin antidemokratik te qeverise, t’i sprapsim me forcën e ligjit dhe votes, duke forcuar aleancën me qytetarët shqiptarë, ne bashkëpunim te ngushtë me miqtë dhe partnerët tanë ne Europe dhe Amerike.
Detyra jonë është t’i largojmë nga pushteti me mjetet e fuqishme që demokracia i jep opozitës dhe qytetarëve të lirë, t’i lëmë pas në vjetërimin e tyre dhe të oftojmë për vendin një nisje të re, një frymë të re, një alternativë të re, një ekip të përgatitur në lartësinë e sfidave dhe pritshmërive të kohes.
Detyra jone eshte te hapim një faqe të re të demokracisë shqiptare, që trashëgon përvojën dhe arritjet me të mira te 20 viteve dhe që shikon përpara, drejt standarteve më të përparuara europiane.
Unë e ndjej, dhe ju të gjithë e ndjeni, thirrjen që vjen nga shpirti i Shqipërisë bashkohore për një Demokraci të re, per nje shoqeri te lire, per triumfin e te vertetes.
Ne kete lufte nuk jemi vetem. Qindra mije shqiptare jane sot me te arsimuar se kurre, me perendimore se kurre. Qindra mije shqiptare jane sot me te kualifikuar se shume anetare qeverie apo parlamenti. Ata jane aleatet tane natyrale. Shqiperia jone eshte e njejte me Shqiperine e tyre. Formimi, kultura dhe synimet e njerëzve të lirë të çdo moshe, që kanë shijuar demokracinë në Shqipëri apo në vendet përendimore, jane sot me ne.
Demokaracia e re është zotimi solemn për vendosjen e pajtueshmërisë organike midis ligjit dhe qeverisjes demokratike.
Demokarcia e re është zotimi dhe lufta jone për të kapërcyer kontradiktat midis parimeve demokratike dhe praktikës abuzive te qeverisjes, si burimi kryesor i krizave, konflikteve dhe polarizimit shoqeror. Qeverisja duhet t’i bindet sistemit dhe jo e kundërta.
Kushtetuta të mos trajtohet më si një copë letër pa vlere por si themeli i shtetit dhe shoqërisë së lire. Asnje mazhorance sado numerike nuk mund te flase dhe vendose ne emer te popullit.
Vendimet e Gjykatës Kushtetuesë nuk mund të diskutohen por vetëm të zbatohen pa kushte nga kryeministri, deputetët dhe kushdo tjetër që është subjekt i vendimeve.
Zgjedhjet e lira, ndarja demokratike e pushteteve, decentralizimi dhe autonomia vendore nuk mund të jenë fakultative por kolona të shenjta të sistemit demokratik, që shërbehen, por nuk mund të preken.
Liritë dhe të drejtat njerëzore, dinjiteti dhe personaliteti i individit nuk mund perdoren vetem për të zbukuruar fjalime demagogjike, por duhet te respektohen si vlera të shenjta që përcaktojnë epërsinë e demokracisë ndaj çdo sistemi politik hibrid.
Sundimi i ligjit nuk mund të jetë e nuk do të jetë një parullë, por një vijë demarkacioni që ndan shtetin ligjor nga sundimi autokratik.
Demokracia e re është zotimi dhe lufta jone për të sjellë një ndryshim të madh në atë që quhet kultura e bindjes ndaj ligjeve, e zbatimit të ligjeve nga subjektet publike e private, nga çdo qytetar, dhe mbi te gjitha nga qeveria. Një qeveri që nuk i zbaton, por i injoron dhe i shkel ligjet, prish shtetin dhe shoqërinë.
Shqipëria ka sot një korpus ligjor të standarteve përëndimore. Vendosja e kulturës së zbatimit të ligjit në gjithë piramidën shtetërore dhe shoqërore do të jetë momenti i një iluminimi të madh për vendin dhe qyetarët tanë.
Demokracia e re është përpjekja dhe premtimi ynë per reformat e modernizimit dhe integrimit europian, që mbështeten në vlerat e lirisë dhe respektimin e te drejtave njerezore. Liritë dhe Ligji janë dy shtyllat herkuliane të qendrës dhe qendrës së djathtë, që nuk bëjnë dot pa njëra tjetrën.
Demokracia e re është përpjekja dhe premtimi ynë për të sjellë një frymë të re bashkejetese dhe bashkëpunimi politik me forcat aleate, me shoqërinë civile, madje edhe me kundërshtarin duke ruajtur identitetet politike dhe shoqërore të çdo subjekti, në shembullin e bashkejetesës fetare në vendin tonë. Nuk ka kuptim që vendi model i bashkejetesës fetare ne shkallë botërore të mos arrijë të ndërtojë bashkejetësën politike normale; nuk ka kuptim që gjeneratat e reja politike të riciklojnë apo, akoma me keq, të përkeqësojnë konfliktualitetin politik te fillimit të pluralizmit.
Në ketë kontekst, demokarcia e re është përpjekja dhe premtimi ynë që duke ruajtur sekush identitetin e vet politik, të zhvillojmë nga një anë një konfrontim civil të pikampjeve, vizioneve dhe interesave respektive, nga ana tjetër të njohim, të respektojmë dhe të sherbejmë me vetedijë të lartë politike dhe atdhetare sektorin ku priten këto interesa, interesin e përbashkët të qyetarëve shqiptarë, interesin kombëtar.
Demokracia e re është përpjekja dhe premtimi ynë per mireqeverisje që bashkon parimet e përgjegjesisë, trasparencës dhe llogaridhënies para qytetarëve. Qeverite që ngatërrojne me dashje llogaridhënien me propagandën nuk kane as formim demokratik dhe as suksese.
Demokarcia e Re është përpjekja dhe premtimi ynë për demokracinë pjesemarrëse, si vlere e munguar e demokracisë se re shqiptare. Ne do punojme per një marrëdhenie të sinqerte me shoqërinë civile, me grupet e interesit dhe me qytetarët shqiptarë. Ne do te perfshijme zerin qytetar në vendimmarrjen politike. Ne do te harmonizojme qendrimet me opinion publik per reformen kushtetuese, zgjedhore dhe atë të fianancimit të partive politike. Ne do te luftojme te kthejme parlamentin ne aulën elitare të kombit.
Ne do te mbeshtesim Shqipërinë që punon e kërkon të punojë, krijon e kërkon të krijojë, prodhon e kërkon të prodhojë në bazë të nismës dhe konkurencës së lirë në një treg të brëndshëm, rajonal dhe global gjithnjë e më të hapur e kompetitiv. Ne do luftojme per taksa të ulta, taksa të pagueshme, taksa për të gjithë, taksa qe nxisin zhvillimin, prodhimin, rritjen e të ardhurave, rritjen e punësimit. Ne jemi per politika fiskale, që garantojne stabilitet dhe rritje, mireqenie per te gjithe, solidaritet real me shtresat në nevojë.
Në bashkëpunim me partnerët europianë ne do të përcaktojmë sektorët strategjikë, qe krijojne burimet me të mëdha e më të sigurta të zhvillimit në kushtet e hapjes, sektorët që përfaqësojnë avantazhin dhe markën tonë në hartën e shkëmbimeve, sektorët që japim me shumë se te tjerët për tregun vendas dhe te huaj. Shqipëria do të vazhdojë të prodhojë për nevojat e brëndshme, por përcaktimi i sektorëve strategjikë dhe vënia e tyre në efiçencë do të jetë momenti i një hopi cilësor për ekonominë dhe zhvillimin kombëtar.
Alternativa jonë është zhvillimi. Alternativa jonë është integrimi europian. Alternativa jone eshte liria dhe mireqenia per te gjithe.
Politika jone opozitare eshte bashkepunimi për çdo nismë që përshpejton integrimin, qëndresë per çdo akt ligjor të shumicës që bie në kundështim me standartet e Bashkimit Europian.
Ky eshte misioni, kjo eshte thirrja e Shqiperise bashkëkohore.
Ndryshe, per cfare jemi ketu, nese nuk i japim krahë me programin tonë zhvillimit te një shoqërie të drejtë dhe solidare në respekt të dinjitetin njerezor.
Per cfare jemi ketu, nese nuk i japim vendin e nderit krijimit dhe punës se ndershme, për ta bërë këtë vend të sigurtë e te gëzueshëm për te gjithe.
Ky eshte misioni, kjo eshte thirrja e Shqiperise bashkëkohore.
Ne do thellojme marrrëdhëniet e veçanta të bashkëpunimit dhe mbështetjes me ish të përndjekurit politikë, me pronarët, me sipërmarrësit, me njerëzit e punes, me njerezit e lire në qytet dhe në fshat. Ne qender te aksionit tone politik do te jete rinia dhe grate shqiptare si potencialet me te medha te kohes per emancipimin dhe zhvillimin kombetar.
Ne do t’i rrisim emrin, potencialin dhe dinjitetin Shqipërisë. Marrëdhëniet e ngushta strategjike me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, marrëdhëniet e ngushta dypalëshe dhe shumëpalëshe me vendet e Bashkimit Europian, me fqinjët tanë, me gjithë vendet demokratike, do rrisin të mirën e përbashkët.
Mbyllja
Të dashur demokrate dhe demokrate,
Te dashur shqiptare,
Shqiperia e se shkuares po e mbyll ciklin e saj. Po vjen gjenerata e njerezve te lire, e njerezve te ndershem, e njerezve te edukuar, e nje lidershipi te vertete. Sundimtarët e rilindur të stampës së vjeter, shume shpejt do i perkasin historise, historise tone te erret. Nuk ka me vend per Shqipërine e se vjetres, e perdorimit të pushtetit si sulltanat.
Misioni yne eshte t’ju japim shqiptareve alternativen, mundesinë te bejne diferencen. Prandaj vota e cdo delegati ka rendesi historike. Sot po reformojme jo vetem lidershipin e Partise Demokratike, por po hedhim themelet e nje epoke te re. Sot po zgjedhim përfaqësuesit qe do luftojne cdo dite per shqiptaret. Sot po zgjedhim përfaqësuesit qe besojne se mireqenia, e drejta dhe demokracia jane te mira publike per te gjithe.
Shqiperia qe ne duam te ndertojme nuk eshte lufte per pushtet por lufte per te ardhmen, lufte per mireqenien, lufte per sigurine dhe qyteterimin.
Te gjithe ne e shikojme destinacionin, shikojme tej ne horizont tiparet qytetëruese te se ardhmes, besimin se ky vend do behet.
T’i ftojme shqiptaret te behen pjese e udhetimit tone drejt ndryshimit epokal dhe se bashku te luftojme per te.
Për nje vend me ekonomi te forte ku cdo shqiptar realizon enderren e tij;
Për nje vend ku secili sigurohet dhe kurohet me respekt;
Me shkolla qe formojne elitare te klasit te pare;
Për nje vend ku mjeku, gjykatesi dhe funksionari paguhet denjesisht dhe nuk e shesin dinjitetin per leke;
Me nje media te lire qe lufton per te verteten jo per shperblimin e padroneve te kapur nga politika;
Me sipermarrje qe lufton konkurencen globale dhe jo mbijetesen nga dara e politikes dhe krimit;
Per nje vend ku gruaja respektohet dhe nuk diskriminohet, vritet apo dhunohet;
Me nje rini dinamike qe nderton te ardhmen jo e perdorur per fushata dhe e braktisur mbas tyre.
Për nje vend me qeveri diskrete qe ndihmon por nuk sundon;
Nje vend me politikane te civilizuar qe i afrohen njeriut;
Nje vend qe jep drejtesi per te gjithe jo sipas xhepit dhe njohjeve;
Imagjinoni nje vend qe i afron botes mendjen dhe talentin e jo krahun e lire te punes.
Ky vend nuk eshte enderr por ndryshimi qe po afron. Ky vend eshte Shqiperia ime, Shqiperia jone. Ështe misioni ynë hyjnor qe deshirat e shqiptareve t’i kthejme ne realitet.
Le të jetë ky Kuvend preludi i rikthimit tonw si forcë e ndryshimit historik. Me busullën e shqiptarisë dhe europianizmit në mendje dhe në zemra, me shtytjen dhe bekimin e historisë sonë politike, me thirrjen e së ardhmes, me besim dhe organizim të ri, me energji dhe frymëzim te ri, me shpirtin e përballjes dhe më të bashkuar se kurrë me njëri tjetrin, me mbarë qytetarët shqiptarë, te nisemi rruges se ndryshimit, rruges se lirise dhe mireqenies per te gjithe.
Nga ky Kuvend fillon nisja jonë e re!
Rroftë Partia Demokratike
Zoti e bekoftë Shqipërinë.
Fjala e Kryetarit të Partisë Demokratike Lulzim Basha në Kuvendin Kombëtar të PD, 27 Shkurt 2014
