DEKLARATË E PARTISË DEMOKRATIKE, SEKRETARI I PËRGJITHSHËM, ENKELEJD ALIBEAJ
Tashmë që beteja e rreme në Parlament mori fund dhe që normaliteti u rikthye për të cilin marrë shkas dhe ta përshëndes, sepse një parlament normal është në dobi të qytetarëve, çdokush me të drejtë kërkon të dijë se çfarë u fitua në këto 5 muaj beteje të Rreme. Cili është bilanci?
E së pari bilanci duhet bërë duke iu drejtuar jetës parlamentare. Tashmë nga kjo marrëveshje ende okulte, ajo se çfarë di publiku është fakti që janë marrë një apo dy komisione hetimore, interesi publik i të cilëve duket që nuk është ai që publiku kërkon. Pra nuk drejtohen drejtpërdrejtë kundër Edi Ramës.
Së dyti, komisione hetimore të cilat vazhdojnë me një ligj të bërë nga Edi Rama, me rregulla të përcaktuar nga Edi Rama.
Së treti, e sakrifikuara e madhe është reforma zgjedhore. Siç edhe në media është thënë, ndoshta dhe me krenari nga përfaqësuesit e mazhorancës, arritja e parë e hidhur më e madhe e kësaj marrëveshje hipokrite, e kësaj beteje të rreme është pikërisht, sakrifikimi i reformës zgjedhore. E në fakt për opozitën ka një kosto të madhe. Fakti është që opozita ka humbur atë që ka qenë garancia më e madhe e saj, e drejta e vetos për t’i vendos një kufizim mazhorancës që mos të kalojë ligje të rëndësishme, e sidomos reformën zgjedhore në mënyrë të njëanshme duke peshkuar vota apo elektrone të lirë nga opozitare tashmë që interesat individuale, pragmatiste të deputetëve janë më të shfaqura se kurrë.
Partia socialiste e dështoi reformën zgjedhore dhe kjo ka një bilanc të hidhur edhe për publikun. Optika tjetër me të cilën do të duhet parë frytet e hidhura të këaj marrëveshje okulte janë: çfarë iu mohua publikut?
Së pari, iu mohua ndryshimi i pazarit famëkeq të 2008-ës Rama-Berisha. Partia socialiste arriti të ruajë edhe me ndihmën e të tjerëve, të konservojë edhe një herë sistemin zgjedhor famëkeq që e ndan Shqipërinë në domen kryetar partish si në 2008-ën. Së dyti, sot që flasim, e sakrifikuara e madhe është vota e diasporës. I sakrifikuar është në fakt vendimi i gjykatës Kushtetuese që prej kohësh në fakt kërkonte që vota e diasporës të bëhej efektive. Sot që jemi një vit para ditës së zgjedhjeve, do të duhej të kishte filluar në fakt puna sipas asaj që ne ofruam në komisionin e reformës zgjedhore, ndërtimi i logjistikës dhe i mekanizmit të votës efektive të diasporës. Votë diaspore me Postë, votë diaspore me postën e Edi Ramës e cila është nën tutelën e patronazhistëve të Edi Ramës, është ndoshta mashtrimi më i hidhur që bëhet shqiptarëve jashtë Shqipërisë.
Së dyti, sakrifikimi më i madh është mohimi i kthimit të shqipërisë në një zonë zgjedhore. Nuk është gjë tjetër vecse të asgjësosh brazinë e votës së shqiptarëve në Kukës, gjirokastër apo në Vlorë, duke i konsideruar shqiptarët ca të dorës së parë e ca të dorës së dytë. Por më e rëndësishme është fakti që duke ruajtur këtë sistem, duke e ndarë Shqipërinë në këto 12 çifligje elektorale , i fituari i madh është Edi Rama, i cili vetëm prej këtij sistemi garanton në tavolinë më së paku 6 mandate.
Nuk mjaftojnë patronazhistët, nuk mjafton administrata, nuk mjafton buxheti i shtetit, por i duhet dhënë e duhet ndihmuar Edi Rama që të hyjë në procesin zgjedhor edhe me 6 mandate në tavolinë. E pra, ky është primi në fakt që kërkonte ta ruante përfaqësuesi i mazhorancës Damian Gjiknuri, Edi Rama.
Oferta jonë për ta bërë Shqipërinë një zonë zgjedhore jo vetëm që garantonte barazinë e votës, por i hiqte mundësinë Edi Ramës që të mos kishte në tavolinë primin 6 mandate në tavolinë.
Së treti, mohimi i listave të hapura. Mesa duket ky është thelbi i refuzimit nga ana e mazhorancës, por edhe deputetëve të tjerë të cilët kontribuan për ta dështuar reformën zgjedhore. Të mohosh listat e hapura, do të thotë të kesh frik nga qytetarët. Por ç’kuptim ka një pralament, ç’kuptim ka lufta politike në parlament që mund të bëjnë deputetë për sa kohë që kanë frikë të përballen dhe të japin llogari me shqiptarët? Ç’kuptim ka të mbash qëndrime parimore e të godasësh ligje apo të bësh dhe komisione hetimore po të doni ju, nëse nuk i bën ato në interes të qytetarëve, të cilët për shkak të kësaj lufte parimore do të duhet të të shpërblejnë? Dhe të të shpërblejnë me sistemin e listave të hapura, ku deputet zgjidhet ai që merr një votë më tepër. Dhe një votë më tepër nga publiku e merr ai deputet, ai grupim politik i cili ka bërë një luftë të ndershme dhe të sinqertë në interes të shqiptarëve. Për sa kohë që është bërë gjithçka për të mbrojtur listat e mbyllura të pazarit Rama-Berisha, Berisha-Rama të 2008-ës, po rinovohet edhe tani, do të thotë që është hipokrite gjithçka. Një Parlament i cili ka frikë nga vota e qytetarëve.
E s’mjafton kjo, por mesa duket do të jetë dhe një sakrificë tjetër, do të ketë dhe një therror tjetër, që është ligji i dekriminalizimit. Me propozimet e sjella nga ana e partisë socialiste, të cilat nuk kishin asnjë shans të kalonin në komisionin e reformës zgjedhore për shkak të votës që opozita kishte, tashmë ka mundësinë që duke peshkuar andej këndej deputetë, të mund të bëjnë edhe ndryshime në ligjin e dekriminalizimit, pra të rifus edhe njëherë të gjithë individët që dikur janë anatemuar dhe jën larguar nga politika, janë larguar nga parlamenti, janë larguar nga pushteti vendor për shkak të rekordeve kriminale. E ky është një shkallmim e një arritjejendoshta më të mëdha që opozita e këtyre viteve ka pasur.
Ndaj, për këto arsye qëndrimi i Partisë Demokratike sot ishte i tillë: të shihte e të vëzhgonte me hidhërim frytet e asaj marrëveshjeje qoftë në komisionin e ligjeve sot, apo në komisionet e tjera të cilët të vetmen gjë nuk prekën këtë lloj marrëveshjeje. Ishte e udhës sot që të paktën në komisionin e ligjeve të kërkohej: cila është kjo platformë? Cili është ky mekanizëm? Cila është kjo kompetencë që opozita ka për të garantuar së pari listat e hapura nëse po, për të garantuar Shqipërinë një zonë, për t’ia hequr primin Ramës 6 mandate që merr në tavolinë. Cili është mekanizmi që garanton sot për ta bërë efektive pas një viti votën e diasporës, cili është mekanizmi për ta ruajtuar të paprekur ligjin e dekriminalizimit?
Asgjë nuk ndodhi. Ndaj është detyra e Partisë Demokratike që jovetëm të qëndrojë fortë në të gjitha këto çështje që janë në interes të publikut për t’i çuar deri në fund. Për të bërë thirrje të gjitha flukseve, partive politike, grupimeve të cilat duan një demokraci funksionale, e cila është në duartë qytetarëve ta çojë deri në fund këtë luftë. Dhe këtë do të bëjmë gjatë gjithë kësaj kohë. Faleminderit!