FJALA E NËNKRYETARES DHE DEPUTETES SË PD, FLUTURA AÇKA, NË PARLAMENT
Do merrem në këto minuta me fjalën e kryeministrit. Një fjalë e gjatë në fakt, gati e mërzitshme, jo e natyrës së tij, as frymëzonte, as kishte asgjë të re. Justidikime, justifikime, justifikime pa fund. Ankesa, ankesa, ankesa pa fund ndaj atyre sharësve nëpër facebook, a thua se kryeministri jonë nuk është institucion që nuk duhet të merret dhe aq shumë me facebookun, por të merret me punët e këtij shteti që s’dihet që ka marrë arratinë me sa duket. A thua se është një Toma Kuçi dhe duhet të frymëzohet nga Facebook-u dhe nga siberspace. Më erdhi shumë keq dhe për ta përshëndet atë fjalimin skandaloz të sotëm me shumë gabime dhe shumë justifikime, jo të natyrës së tij dhe nuk them ndonjë gjë, pot ë them që dikur e kam lexuar me endje këtë këtë njeri në fillimet e para, me shkrimet e para të tij dhe e përshëndes fjalimin e tij të famshëm me një poezi të një poeti meqenëse e fillova me poezi, po e mbyll ashtu. Me një poezinë e një, duhet të jetë autor Facebook-u, nuk ia di emrin që thotë, edhe për ta sharë Rusinë e për ta thënë se sa poshtë kishte rënë Rusia, I kushton tre vargje:
Rusi, Rusi, ke qenë superfuqi, tash s’je më.
Kështu edhe kryeministri jonë me fjalimin e tij sot, më bëri shumë përshtypje. Çështja është që kur I referoheni historisë, se dikush nga parafolësit tuaj foli për historinë e lavdishme tuajën në lidhje me Kosovën, unë do t’u kujtoj vetëm një moment dhe do t’ua lë fjalimin tim se s’kam kohë ta lexoj. Do t’iu kujtoj vetëm një moment në 97-ën, mos harroni koleg të nderuar, pas asaj kafes të famshme, drekës së famshme, konjakut të famshëm me Milosheviçin, menjëherë pas kësaj, Milosheviçi, nga takimi I Nanos me Milosheviçin në Athinë, në Greqi, menjëherë pas kësaj filloi fushata e një genocide serb. Kështu që këto vëllazërimet shterpe, kinse, vëllazërimet sidomos me një Gobel siç është Vuçiçi sot, janë historira të cilat shqiptarët nuk I besojnë shumë. Kam vërtet keqardhje dhe do të kisha diskutuar më gjatë në fakt këtë fjalim, por vetëm do të ndalem në tre momente që më kanë bërë përshtypje. Çshtja e KFOR-it, të cilin e përmendi, është një gjë shumë e rrezikshme. Krahasimi që bëri, krahasimi me luftën e Izraelit, është një gjë shumë e rrezikshme sepse ngatërron mikun me armikun, edhe sfondet historike, edhe gjithçka tjetër dhe është gjëja më e rrezikshme të bësh një paralelizëm sot të këtyre dy konflikteve që s’kanë asgjë të përbashkët veç faktit që e paska zënë me gojë Bill Klinton dhe u dashka zënë me gojë edhe në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë. Çështja e korrigjimit të kufijve të mos harrojmë, shpëtoi për pak Kosova nga marrëveshja e fshehtë tribale e të tre kryetarëve e kryeministrave të qeverive tona. Por, edhe çështja e fundit fare, fjala e fundit e korrigjuar e Nolan, fjala është thënë dhe fjala është botuar. Zoti kryeministër e di shumë mirë, kur një gazetë tërhiqet dhe kërkon falje, ia kushton në të njëjtin vend një dritare dhe thotë ndjesë, ky është korrigjim për numrin e kaluar. Gazetari, i cili e kuptoi që duhej të bënte një qokë kryeministrit, vetëm bëri një ciu ciu, vetëm bërin një tëitter dhe e kaloi. Nuk punon kështu gazetaria. Gazetaria punon me ndjesë. Asnjë ndjesë nuk pati, do të thotë se kryeministri i ka thënë ato fjalë dhe kryeministri ka një përgjegjësi shumë të madhe. Dhe fjalimi I tij I sotëm m’u dukë një ftesëm duke bërë këtë paralelizëm të tmerrshëm me Izraelin, m’u dukë një ftesë për Vuçiçin për të filluar spatrimin në Kosovë.
